Deze primaire montage vertelt het verhaal van Rama en Sita, en geeft informatie over het festival van Diwali.

Inleiding voor leerkrachten

Het Diwalifeest, dat dit jaar op 17 oktober valt (hoewel er veel evenementen voor en na die datum zijn), wordt overal ter wereld op verschillende manieren gevierd. Het thema is het licht dat de duisternis overwint; symbolisch voor het goede dat het kwade overwint. Het traditionele verhaal van Rama en Sita staat centraal in het Hindoeïstische Diwalifeest. Het bestaat in vele versies. Deze is aangepast uit een aantal bronnen, engepresenteerd in een vorm die geschikt is voor onze leeftijdsgroep.

Middelen

Een foto van Rama en Sita. Er zijn er veel op Google Images. Dit Indisch schilderij is zeer geschikt.

Inleiding

U weet dat in veel steden in deze tijd van het jaar lichtjes in de straten beginnen te verschijnen. Soms zijn het de kerstlichtjes die vroeg komen. Maar vaak zijn de lichtjes voor het feest van Diwali, dat een lichtjesfestival is. Het is een tijd om het goede te vieren, en om dankbaar te zijn dat goede gedachten en goede daden sterker kunnen zijn dan slechte gedachten en daden.zie dit als licht dat de duisternis overwint.

Een verhaal dat altijd wordt verteld op Diwali is het verhaal van Rama en Sita. Hier is onze vertelling van dat verhaal.

Verhaal

Dit is het verhaal van prins Rama en zijn mooie vrouw Sita, die te maken krijgen met groot gevaar en de pijn om van elkaar gescheiden te worden. Maar het is een verhaal met een happy end, en het vertelt ons dat het goede het kwade kan overwinnen, en het licht de duisternis kan verdrijven.

Prins Rama was de zoon van een grote koning en, zoals dat gaat met de zonen van koningen, verwachtte hij ooit zelf koning te worden. Maar de koning had een nieuwe vrouw die haar eigen zoon koning wilde laten worden, en zij wist de koning te misleiden door Rama het bos in te sturen. Rama was teleurgesteld, maar hij accepteerde zijn lot en Sita ging met hem mee, en ze leefden samen een rustig leven diep in het bos.

Maar dit was geen gewoon vredig bos. In dit bos woonden de demonen. En de vreselijkste van de demonen was de demonenkoning Ravana, die twintig armen en tien hoofden had, en op elk hoofd twee vurige ogen en in elke mond een rij grote gele tanden zo scherp als dolken.

Toen Ravana Sita zag, werd hij jaloers en wilde haar voor zichzelf. Dus besloot hij haar te ontvoeren, en daarvoor haalde hij een list uit.

Hij zette in het bos een prachtig hert neer. Het was een prachtig dier, met een gladde gouden vacht en een glanzend gewei en grote ogen. Toen Rama en Sita aan het wandelen waren, zagen ze het hert.

"Oh," zei Sita. "Kijk naar dat mooie hert, Rama. Ik zou het graag als huisdier houden. Wil je het voor me vangen?"

Rama twijfelde. "Ik denk gewoon dat het een truc is," zei hij. "Laat het gewoon gaan.

Maar Sita wilde niet luisteren, en zij haalde Rama over om weg te gaan en op het hert te jagen.

Dus ging Rama weg en verdween in het bos achter het hert aan.

En wat denk je dat er daarna gebeurde?

Ja, terwijl Rama uit het zicht was, kwam de verschrikkelijke demonenkoning Ravana aangevlogen op een enorme wagen getrokken door monsters met vleugels, en greep Sita en vloog met haar weg, omhoog en weg.

Nu was Sita vreselijk bang. Maar ze was niet zo bang dat ze geen manier bedacht om zichzelf te helpen. Sita was prinses en ze droeg veel sieraden - kettingen, en veel armbanden, en broches en enkelbanden. Dus nu, terwijl Ravana met haar boven het bos vloog, begon ze haar sieraden af te doen en liet ze vallen om een spoor achter te laten waarvan ze hoopte dat Rama het zou kunnen volgen.

Ondertussen realiseerde Rama zich dat hij was beetgenomen. Het hert bleek een demon in vermomming te zijn, en het ging er vandoor. Rama wist wat er gebeurd moest zijn en hij zocht rond tot hij het spoor van de juwelen vond.

Al snel vond hij een vriend die ook het spoor van de juwelen had ontdekt. Die vriend was Hanuman, de koning van de apen. Hanuman was slim en sterk en was een vijand van Ravana, en had ook veel apenvolgelingen. Hij was dus precies het soort vriend dat Rama nodig had.

"Wat kun je doen om me te helpen?" zei Rama.

"Alle apen in de wereld zoeken naar Sita," zei Rama. "En we zullen haar zeker vinden."

Dus verspreidden de apen zich over de hele wereld, overal zoekend naar Ravana en de ontvoerde Sita, en zeker genoeg kwam het bericht terug dat zij was gezien op een donker en geïsoleerd eiland omgeven door rotsen en stormachtige zeeën.

Hanuman vloog naar het donkere eiland, en vond Sita zittend in een tuin, weigerend iets met Ravana te maken te hebben. Ze gaf Hanuman een van haar overgebleven juwelen, een kostbare parel, om Rama te laten zien dat Hanuman haar echt gevonden had.

"Wil je Rama brengen om me te redden?" zei ze.

Hanuman beloofde dat hij dat zou doen, en hij keerde terug naar Rama met de kostbare parel.

Rama was dolblij dat Sita was gevonden en niet met Ravana was getrouwd. Dus verzamelde hij een leger en trok naar zee. Maar zijn leger kon de stormachtige zee niet oversteken naar het donkere eiland waar Sita werd vastgehouden.

Maar opnieuw kwamen Hanuman en zijn apenleger te hulp. Ze verzamelden zich, en ze haalden veel andere dieren over om zich bij hen aan te sluiten, en ze gooiden stenen en rotsen in zee totdat ze een grote brug naar het eiland hadden gebouwd en Rama en zijn leger konden oversteken. Op het eiland vochten Rama en zijn trouwe leger met de demonen totdat ze overwonnen. En uiteindelijk nam Rama zijnprachtige pijl en boog, speciaal gemaakt om alle kwade demonen te verslaan, en schoot Ravana door het hart en doodde hem.

De terugkeer van Rama en Sita naar hun koninkrijk was vreugdevol. Ze werden door iedereen verwelkomd met muziek en dans. En iedereen zette een olielamp in zijn raam of deuropening om te laten zien dat Rama en Sita welkom waren en om te laten zien dat het licht van waarheid en goedheid de duisternis van kwaad en bedrog had verslagen.

Rama werd koning, en regeerde wijselijk, met Sita aan zijn zijde.

Conclusie

Er zijn vele versies van dit prachtige verhaal, dat overal ter wereld wordt verteld en naverteld. Het wordt vaak nagespeeld door volwassenen en kinderen, als een teken van hun geloof in goedheid en de kracht van de waarheid. En overal ter wereld zetten mensen lampen in hun ramen, en in hun deuropeningen en tuinen, en verlichten hun straten en winkels om te laten zien dat goede gedachten altijd welkom zijn, en dat zelfs eenklein licht kan alle duisternis verdrijven.

Een gebed

We herinneren ons, Heer, dat licht altijd de duisternis overwint. Dat één kaars in een kleine kamer de duisternis van de kamer kan verdrijven. Wanneer we ons somber en donker voelen, kunnen we danken dat onze eigen huizen en onze families er zijn om licht in ons leven te brengen en donkere gedachten te verdrijven.

Een gedachte

Rama had veel goede vrienden om hem te helpen. Zonder hen had hij misschien gefaald.

Verdere informatie

Dit e-bulletin verscheen voor het eerst in oktober 2009.

Over de auteur: Gerald Haigh